Choroba De Quervaina

Choroba De Quervaina

Choroba De Quervaina

Choroba De Quervaina - ANATOMIA


Nadgarstek jako staw łączący kości przedramienia (k. łokciową i k. promieniową) z kośćmi śródręcza otoczony jest z każdej strony ścięgnami mięśni przedramienia. Od strony grzbietowej dolna część przedramienia jest okrążona mocną powięzią tworzącą troczek prostowników. Od strony dłoniowej tworzy troczek zginaczy. Jak sama nazwa wskazuje troczek prostowników otacza mięśnie przedramienia odpowiedzialne za ruchy prostowania w stawie nadgarstkowym. Pomiędzy poszczególnymi ścięgnami mięśni prostowników znajdują się przegrody łącznotkankowe, które zrastając się z kośćmi przedramienia tworzą sześć przedziałów kostno-włóknistych otaczając maziowymi pochewkami ścięgna. Przedział pierwszy(patrząc od strony promieniowej, czyli od strony kciuka) zawiera ścięgno mięśnia odwodziciela kciuka długiego i mięśnia prostownika kciuka krótkiego. Choroba De Quervaina związana jest z oboma tymi ścięgnami, które biegną w wąskim kanale ograniczonym przez sztywny element jakim jest wyrostek rylcowaty kości promieniowej oraz nieelastyczną strukturę tkanki łącznej – troczek. Pochewki maziowe zapewniające ruch pomiędzy ścięgnami zmniejszają ich tarcie o siebie umożliwiając bezbolesny ruch. Ze względu na ograniczoną przestrzeń nawet niewielkie zaburzenie w tym obrębie może powodować podrażnienia i stany zapalne.

Choroba De Quervaina 1

https://myhealth.alberta.ca/Health/Pages/conditions.aspx?hwid=zd1018spec

Choroba De Quervaina - PRZYCZYNY


Przyczyny powstawania choroby nie są całkowicie znane. Przypuszcza się, że może się ona rozwijać na skutek wcześniej przebytych częstych urazów i przeciążeń opisanych wyżej ścięgien. Jednym z czynników predysponującym do powstania schorzenia jest wykonywanie cyklicznie powtarzających się ruchów nadgarstka(chwytanie, zaciskanie ręki i zginanie w nadgarstku). Tarcie powstałe przy tych ruchach powoduje rozwinięcie się stanu zapalnego(przekrwienie, obrzęk, ból)pochewki ścięgnistej co utrudnia ślizg ścięgien. Wśród innych czynników, możemy wyróżnić: powstanie blizn na przebiegu opisane pochewki(uraz), procesy zapalne przy RZS(raumatoidalne zapalenie stawów) prowadzące do powstania zrostów, zmiany w okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej(zwyrodnienie, pęknięcie, wewnętrzna przegroda w pierwszym przedziale prostowników.

Choroba De Quervaina - OBJAWY


Jednym z pierwszych objawów choroby jest ból i obrzęk w okolicy podstawy kciuka, nadgarstka, przedramienia(po stronie promieniowej). Ból nasila się przy ruchach kciuka, mocnym chwycie i przywiedzeniu dłoni. Może dochodzić do przeskakiwania ścięgna ponad strukturami kostnymi(trzask) odczuwanymi przez chorego jako uczucie „nagłego zatrzymania i równie nagłej możliwości dalszego ruchu”. Charakterystyczne jest też to, że objawy mogą pojawić się przy ruchach czynnych jak i biernych. W przypadku dużych zapaleń może wystąpić podrażnienie skórnej gałązki nerwu promieniowego wywołujące wrażenie drętwienia kciuka i grzbietowej powierzchni ręki.

Choroba De Quervaina - DIAGNOSTYKA


Potwierdzenie diagnozy uzyskuje się przy pomocy dodatniego wyniku testu Finkelsteina(zgięcie kciuka do dłoni i objęcie go przez pozostałe palce -„zamknięcie kciuka w pieści” oraz odwiedzenie dołokciowe – w stronę palca małego z zachowaniem ustawienia pośredniego przedramienia) oraz pozytywnym wyniku w przypadku testu Muckarda (palce ręki wyprostowane, kciuk przywiedziony, zgięcie nadgarstka w stronę łokciową). Często wykonywane jest RTG bądź USG aby potwierdzić słuszność diagnozy i wykluczyć inne przyczyny bólu (zmiany zwyrodnieniowe stawu śródręczno-nadgarstkowego kciuka, pęknięcie kości).

Choroba De Quervaina - LECZENIE


Leczenie choroby De Quervaina jest leczeniem zachowawczym opierającym się na unieruchomieniu nadgarstka w usztywniaczu, unikaniu czynności wywołujących i zaostrzających ból, stosowaniu zimnych okładów na bolące i obrzęknięte miejsce, przyjmowaniu NLPZ. Unieruchomienie stosowane jest d 3 tygodni z przerwami na wykonywanie ćwiczeń ręki i nadgarstka. Ważnym czynnikiem jest zmiana nawyków dnia codziennego przeciążające nadgarstek, wzmocnienie mięśni przedramienia(odciąży to ścięgna i zapobiegnie nawrotom choroby). Samo unieruchomienie nie wyleczy naszego schorzenia(jest tylko jednym z elementów leczenia), a jedynie doprowadzi do osłabienia mięśni przedramienia i pogorszenia się naszego stanu, zwiększonego bólu i przykurczy. Często przy braku poprawy następuje iniekcja bolesnego miejsca ze środkiem sterydowym. W ostateczności podejmowane jest leczenie operacyjne polegające na nacięciu i częściowym wycięciu zmienionej zapalnie pochewki umożliwiając swobodnym ślizg ścięgnom.